Włókno drzewne metodą na letni upał

Termoizolacja przez cały rok

W polskim klimacie, aby wybudować dom energooszczędny powinno się dążyć do uzyskania przez przegrody zewnętrzne (ściana i dach) współczynnika przenikana ciepła U ≤ 0,15 (W/m²K). Niewątpliwie jest to jeden z koniecznych warunków do obniżenia kosztów ogrzewania zimą.

Bardzo cenną zaletą włókna drzewnego jest połączenie w jednym materiale kliku właściwości. Współczynnik przenikania ciepła drewnopochodnych materiałów izolacyjnych λ waha się od 0,038 do 0,049 W/(mK).

Jednak λ to nie wszystko. Drewno, a więc i włókno drzewne, charakteryzuje się bardzo dużą właściwą pojemnością cieplną c = 2100 J/(kgK). Jest to naturalna zdolność materiału do kumulacji ciepła i to właśnie ona w połączeniu z dużą gęstością (dla materiałów STEICO od 50 aż do 270 kg/m³) odpowiada za bezwładność cieplną, a co za tym idzie izolację letnią. 

Należy tu zwrócić szczególną uwagę na aspekt „przegrzewania” się dachu lub ściany w okresie letnim. Materiał izolacyjny powinien „zmagazynować” ciepło i nie przepuścić go do środka budynku tak długo, dopóki na zewnątrz temperatura powietrza nie obniży się (aż do nocy). Wówczas izolacja „ostygnie” na zewnątrz budynku, a nie do środka. W innym przypadku izolacja przegrzewa się, gdy na zewnątrz jest jeszcze gorąco (dachówka na słońcu nagrzewa się nawet do ok. 80°C) i wówczas rośnie temperatura powietrza w pomieszczeniach, albo zwiększa się zużycie energii na wentylację lub klimatyzację. 

Na co również należy uważać

Niemniej ważny aspekt w planowaniu nowego budynku energooszczędnego lub pasywnego dotyczy jego położenia względem stron świata, z jednoczesnym właściwym ułożeniem pomieszczeń, a co za tym idzie rozmieszczenia okien na ścianach i ewentualnie dachu. Należy pamiętać, iż okna dachowe są zawsze elementem, przez który poddasze bardzo mocno się nagrzewa oraz, że tradycyjnymi metodami nie da się ich zamontować bez liniowego mostka termicznego. Należy zatem w miarę możliwości ograniczyć ich ilość, oraz stosować żaluzje lub rolety osłaniające przed słońcem. To samo dotyczy dużych przeszkleń w ścianach zewnętrznych, zwłaszcza południowych.

Bardzo ważna jest też zwarta bryła budynku. Redukuje ona głównie straty na ogrzewaniu w okresie zimowym. Zależność między powierzchnią ścian, a kubaturą budynku jest tu elementem kluczowym. Najgorzej przedstawia się sytuacja pomieszczeń na poddaszu, gdzie największą powierzchnię stanowią przegrody zewnętrzne (ściana kolankowa i dach).

Teoria a praktyka

Izolacja cieplna w lecie musi być traktowana tak samo poważnie jak zimowa. Skuteczność termoizolacji układanej z myślą o zimowych mrozach można dokładnie obliczyć. To samo dotyczy także termoizolacji letniej. W niektórych krajach Europy Zachodniej (i nie są to tylko kraje południowe gdzie jest najgoręcej) ochrona cieplna przed zbyt wysokimi temperaturami traktowana jest bardzo poważnie – Austria i Szwajcaria wypracował sobie normy i zasady wykorzystywania takiej termoizolacji.

Podsumowując