Trwające od połowy 2007r. postępowanie wykazało, że w latach 1999-2007 dziewięć firm produkujących okucia budowlane, a mianowicie: Roto, Gretsch-Unitas, Maco, Siegenia, Winkhaus, Hautau, Fuhr, Strenger oraz AGB tworzyły zakazany kartel, który dzięki porozumieniu zawyżał ceny swoich produktów.
Zdaniem Komisji Europejskiej, kartel miał bezpośredni wpływ na klientów w terenie całego Europejskiego Obszaru Gospodarczego, ponieważ okucia są ważnym składnikiem okien i drzwi sprzedawanych w całej Europie. Wielkość europejskiego rynku tej branży szacuje się na co najmniej 1 mld euro, a udział firm uczestniczących w nielegalnym porozumieniu, w szczególności dla okuć rozwierno-uchylnych do okien ustalono na ponad 80%.
O istnieniu kartelu poinformowała firma Roto, która na mocy programu łagodzenia kar (leniency) nie otrzymała kary finansowej. Zmniejszony wymiar grzywny za współpracę podczas śledztwa uzyskały też Gretsch-Unitas, kara finansowa po zmniejszeniu o 45% wyniosła 20,552 mln euro oraz firma Maco, która dzięki redukcji grzywny o 25% zapłaci 18,501 mln euro. Grzywny dla pozostałych członków porozumienia ustalone zostały na następującym poziomie: Winkhaus - 19,537 mln euro, Siegenia - 18,955 mln euro, Hautau - 3,179 mln euro, AGB - 2,793 mln euro, Fuhr - 2,215 mln euro oraz Strenger - 0,104 mln euro.
- Przez ponad siedem lat, nabywcy okien w całej Europie musieli mierzyć się z kartelem. Jesteśmy zdeterminowani, by walczyć z takimi niedozwolonymi praktykami, niezależnie czy dokonują ich duże międzynarodowe korporacje, czy firmy rodzinne. Nałożone dzisiaj grzywny są proporcjonalne do obrotów firm i na tyle wysokie, że spowodują, iż każda z nich pomyśli dwa razy, zanim kiedykolwiek spróbuje ponownie ustalać ceny. - powiedział Joaquín Almunia, Europejski Komisarz do spraw konkurencji.
Według ustaleń dokonanych w toku śledztwa, kartel był dobrze zorganizowany. Corocznie, w trzecim tygodniu listopada jego członkowie spotykali się przy okazji zjazdu członków stowarzyszenia branżowego. Te regularne spotkania określane były przez jej uczestników mianem "Konferencji Stałej". Rano, przed oficjalnym programem zjazdu stowarzyszenia, uczestnicy kartelu wspólnie ustalali poziom wzrostu cen produktów oraz uzgadniali dopłaty do kosztów surowców na rok następny. W ciągu roku, strony porozumienia spotkały się ponownie, aby informować się wzajemnie o różnych krokach podjętych w celu realizacji uzgodnionego wzrostu cen. Również lokalni przedstawiciele handlowi w całej Europie utrzymywali regularne kontakty w celu zapewnienia sukcesu kartelu.
Zgodnie z przepisami, za niedozwolone porozumienie może zostać uznane każde uzgodnienie (w tym uchwała związku przedsiębiorców) wymierzone w konkurencję. Może ono polegać na ustaleniu cen odsprzedaży, podziale rynku, ograniczeniu do niego dostępu lub eliminowaniu z niego innych podmiotów. Ponadto zakazane jest uzgadnianie przez uczestników przetargu, także z organizatorem, warunków składania ofert (w szczególności zakresu prac lub ceny).
Za stosowanie takich praktyk grozi kara finansowa w wysokości do 10% rocznych przychodów podmiotu, któremu udowodni się naruszenie prawa antymonopolowego.