Szyby zespolone poprawiają bilans energetyczny budynku

Izolacja termiczna, to „gorący” termin w słowniku producentów szkła budowlanego oraz okien. Jeszcze nie tak dawno dla szyby zespolonej trudno było uzyskać ten współczynnik na poziomie 2 W/m2K, zaś dziś dobrym standardem jest wartość 1,0 W/m2K, a nawet mniejsza. Obecnie izolacja termiczna jest już nie celem samym w sobie, lecz elementem składowym bilansu energetycznego budynku. Bilans energetyczny to różnica pomiędzy stratami i zyskami ciepła. W przypadku okien kluczowe są trzy parametry: Ug - współczynnik przenikania ciepła, Solar Factor g – współczynnik całkowitej przepuszczalności energii słonecznej oraz Tl – współczynnik przepuszczalności światła.

W klimacie zimnym, w jakim znajduje się większa część Polski, najważniejsza jest izolacja termiczna. Niewielka ilość promieniowania słonecznego sprawia, że od przeszkleń oczekuje się dużej przepuszczalności światła i wysokiego współczynnika przenikania ciepła (zwłaszcza zimą). Część Polski południowo-zachodniej, znajdująca się w strefie klimatu umiarkowanego, potrzebuje innych proporcji tych czynników: najważniejsza jest wciąż izolacja termiczna, ale tak samo istotna jest wartość Solar Factor g. W jaki sposób można to zapewnić?

Rozwiązaniem zdają się być nowoczesne powłoki niskoemisyjne z tlenków metali szlachetnych nanoszone na szkło w szybach jedno- i dwukomorowych. Powłoki, kilkaset razy cieńsze niż włos, są przezroczyste dla promieniowania słonecznego (co generuje zyski ciepła (Solar Factor g), oraz zatrzymują przewodzenie ciepła, co zaś prowadzi do zmniejszenia jego strat (Ug). Z badań firmy Saint-Gobain Glass, wiodącego producenta szkła budowlanego, wynika, iż szyby dwukomorowe, z wysoką wartością Solar Factor g są bardziej energetycznie wydajne niż ściany, również od strony północnej - tradycyjnie najzimniejszej i najmniej nasłonecznionej.

Przykładowo, szyba dwukomorowa wykonana ze szkła SGG PLANITHERM MAX, o współczynniku Ug=0,6 w/m2 K i współczynniku Solar Factor g = 0,60, nawet od strony północnej generuje zyski ciepła na poziomie +49 kWh/m2, straty zaś na poziomie -56 kWh/m2, co w efekcie daje bilans energetyczny na poziomie -7 kWh/m2 (podczas gdy bilans energetyczny ściany wynosi -10 kWh/m2). W przypadku pozostałych stron świata bilans jest naturalnie bardziej korzystny. Paradoksalnie więc, aby zmniejszyć zużycie energii trzeba powiększyć okna. Oczywiście okna z szybami dwukomorowymi, w których zastosowano odpowiednie powłoki niskoemisyjne. (Obecnie tylko firma Saint-Gobain Glass oferuje powłoki niskoemisyjnych w opcji do hartowania.)

Kwestie zużycia energii przez wyroby budowlane, w tym tym także okna, już wkrótce będą ściśle regulowane prawem. Konkretnie zaś dyrektywą 2010/30/EU, którą w lipcu br. wszystkie państwa należące do Unii Europejskiej mają obowiązek wprowadzić w życie. Dotyczy ona etykietowania produktów związanych z energią, w tym także oszkleń okiennych, co pozwoli klientowi wybrać najbardziej optymalne rozwiązanie.

Klasyfikacja literowa od A do G obrazowana kolorami od ciemnozielonego do czerwonego – na wzór tej stosowanej w sprzęcie AGD - odpowiada oszczędnościom energii i jej kosztom dla użytkownika. Najbardziej efektywną jest klasa A, oznaczana kolorem zielonym. Odpowiednie etykiety z efektywnością energetyczną są już obecne m.in. w Wielkiej Brytanii, Finlandii, Danii, Czechach i na Słowacji. Wszędzie tam do obliczenia odpowiedniej klasy energetycznej okna bierze się pod uwagę całkowitą przepuszczalność energii Solar Factor (zyski ciepła) oraz współczynnik przenikania Ug (straty).