Robinia (Grochodrzew)

Drewno
Biel bardzo wąski i żółtawy, podczas gdy twardziel w stanie świeżym jest zielonożółta o matowym połysku, szybko ciemniejąca do barwy złotobrązowej, wskutek ostro zaznaczonych przyrostów rocznych i słoisto-prążkowanego rysunku jest bardzo dekoracyjna. Drewno jest zwykle prostowłókniste, struktury średniodrobnej z ostro zaznaczonym kontrastem pomiędzy porowatą strefą drewna wczesnego i spoistą strefą drewna późnego. Biel i twardziel nie są ostro odgraniczone. Drewno nie posiada charakterystycznego smaku ani zapachu.
Drewno robinii jest bardzo giętne, elastyczne i mocne, a w swoich właściwościach mechanicznych odpowiada w zasadzie drewnu dębu. Robinia jest jednym z najbardziej ciągliwych gatunków drewna.

Trwałość
Drewno bardzo trwałe, także w wodzie.

Własności technologiczne
Obróbka mechaniczna: dobra; drewno świetnie nadaje się do obróbki toczeniem, do snycerki; przed połączeniem na gwoździe i śruby wymagane nawiercanie wstępne. Bardzo źle łupliwe. ¬le przyjmuje gwoździe.
Suszenie: suszy się dobrze, ale powoli, wykazuje skłonności do paczenia i pękania.
Sklejanie: dość dobre z uwagi na znaczne wypełnienie por wcistkami.
Obróbka powierzchni: dobre; dobrze przyjmuje lakiery, łatwo się poleruje. Trudne do barwienia.
Przesiąkliwość: mała, drewno trudne do impregnacji.
Inne: drewno biologicznie czyne, może wywoływać zapalenie śluzówek i skóry; drewno wytwarza luminescencję.
trudne do impregnowania; drewno wytwarza luminescencję.

Wskazówki
Tarcicę należy zabezpieczać na płaszczyznach czołowych oraz sztaplować pod zadaszeniem w przewiewnym miejscu.

Najczęstsze wady drewna
Zbieżystość, krzywizny, skręcenia, widlastość, guzy, pęcherze w korze, przebarwienia oksydacyjne, pęknięcia, zgnilizna, przebarwienia wywołane przez grzyby, chodniki owadzie.

Zastosowanie
Drewno na fornir, sklejkę, parkiet, do budowy statków, pali i rusztowań, sprzętu sportowego, do zabudowy zewnętrznej, na płyty wiórowe, pilśniowe, na progi, beczki warzelnicze; do toczenia i rzeźbienia. Drewno konstrukcyjne wysokich wymagań w górnictwie, budownictwie ziemnym, wodnym. beczki warzelnicze; w tokarce drzewnej i snycerce; w farbiarstwie i garbarstwie. Ze względu na swą trwałość wykorzystywane w produkcji mebli ogrodowych i elementów architektury ogrodowej (bez impregnacji) oraz paliki do winnic.

Budowa mikroskopowa
Gatunek pierścieniowo-naczyniowy, w drewnie wczesnym naczynia w znacznym stopniu wypełnione wcistkami. Włókna: libriform, ułożone nieregularnie, przebieg włókien: prosty, skrętny. Charakterystyczne: w miękiszu podłużnym komorowe naczynia drewna późnego ze spiralnymi zgrubieniami. Naczynia o różnych średnicach dla drewna wczesnego i późnego. Miękisz podłużny; paratrachealno-wazicentryczny. Promienie rdzeniowe: 1-6 rzędowe.

Drzewo
Wolnorosnące drzewo wysokości do około 30 m i średnicy do ponad 100 cm. Rzadko wyrasta prosto i jest najczęściej niecylindryczne. Kora  cienka, już wcześnie tworzy głęboką, siatkowatą korowinę o szarobrunatnym zabarwieniu.

Gatunek ten, należąc do rodziny motylkowatych, odznacza się symbiozą korzeni z bakteriami nitryfikacyjnymi. Stąd jego małe wymagania glebowe - może rosnąć na glebach suchych, jałowych, nieużytkach. Jest to jednak gatunek światłolubny i wymaga dużo ciepła. Drzewo ma zasadniczo korzeń palowy, ale szybko wytwarza korzenie boczne kolonizując cały teren. Stąd nadaje się do utrwalania zboczy. Dzięki wyjątkowym zdolnościom wytwarzania odrostów korzeniowych bywa utrapieniem rolników i leśników przy odnowieniach lasu.

Prawie wszystkie części rośliny są trujące.



Występowanie
W południowo wschodnich Stanach Ameryki, w Meksyku, w Europie, przede wszystkim na Węgrzech, w Afryce Północnej, w Azji, Australii, Nowej Zelandii, Ameryce Południowej.