Jesiony znikają z polskiego krajobrazu

Naukowcy z Instytutu Badawczego Leśnictwa badają, czy przyczyną zanikania jesionowych drzewostanów są czynniki środowiskowe, czy raczej błędne postępowanie hodowlane leśników.
Zanikania jesionu na swoim terenie nie stwierdziło zaledwie ok. 13 procent spośród badanych polskich nadleśnictw. Według analiz przeprowadzonych przez Instytut Badawczy Leśnictwa w Warszawie, powierzchnia zamierających drzewostanów jesionowych wynosi prawie 11 tysięcy ha. Ogromną część tej powierzchni(ok. 4 tys. ha) zajmują drzewa w tzw. pierwszej klasie wieku, czyli do 20 lat. Są to drzewa sztucznego pochodzenia - sadzone, a nie z samosiewu. "Na zamieranie jesionów wpływ ma najprawdopodobniej splot wiele czynników środowiskowych, takich jak susza, przymrozki, obniżenie poziomu wód gruntowych" – uważa dr inż. Tadeusz Zachara z Zakładu Hodowli Lasu IBL.

W ramach prowadzonych przez IBL badań opracowano szczegółową ankietę, dotyczącą drzewostanów jesionowych i rozesłano ją do wszystkich nadleśnictw w Polsce. Pomierzono drzewostany w różnym wieku, zdrowe i zamierające, na różnych siedliskach i w różnych regionach Polski. Objawy silnego zamierania jesionów wykazano na ponad połowie powierzchni Lasów Państwowych, choroba rozwija się także w naturalnych odnowieniach, doprowadzając do zniszczenia ponad jednej trzeciej obszaru podrostów, czyli młodych drzewek z samosiewu, których wysokość przekroczyła pół metra. Drzewostany jesionowe zamierają w największym stopniu w centralnej i wschodniej Polsce, najlepiej mają się zaś na południu kraju.
Analiza cech biometrycznych drzewostanów opisanych przez naukowców ma wykazać, czy postępowanie hodowlane w drzewostanach jesionowych ma wpływ na ich odporność na zamieranie. "Wyniki badań niebawem będą opublikowane, między innymi w Kwartalniku Leśne Prace Badawcze" – informuje dr Zachara.

PAP – Nauka w Polsce, Marta Stankiewicz
reo