Polska awansowała w rankingu eksporterów mebli

Jak informuje B+R Studio, wartość produkcji sprzedanej mebli w 2017 r. wyniosła 46,3 mld zł, a wartość eksportu 43,4 mld zł (10,2 mld EUR). Oznacza to, że blisko 94% mebli wyprodukowanych w Polsce trafia zagranicę, głównie do odbiorców z Niemiec.

Wzrost produkcji mebli odnotowany został wśród wszystkich grup, oprócz mebli służących do siedzenia o konstrukcji głównie drewnianej. Największe przyrosty, przekraczające 20% odnotowano w grupach mebli drewnianych do sypialni oraz salonów i jadalni. Większa produkcja mebli powoduje również rozwój powiązanych branż, m.in. wyrobów i półfabrykatów z drewna, których średni wzrost w ubiegłym roku sięgnał 2% (za wyjątkiem oklein, które odnotowały spadek o 3,5%).

Według szacunków na rok 2018 wartość eksportu mebli wzrośnie o 7% do poziomu 10,9 mld euro, przy czym po raz pierwszy od kilku lat pojawiają się prognozy o pogorszeniu koniunktury na rynku meblarskim, którego pierwszym objawem może być spadek średnich cen uzyskiwanych ze sprzedaży.

Zdaniem analityków z KPMG do roku 2020 wartość produkcji sprzedanej polskich producentów mebli przekroczyć może 50 mld zł, co pozwoli na wyprzedzenie Niemiec i zajęcie przez Polskę pozycji europejskiego lidera w eksporcie mebli. Do naszych zachodnich sąsiadów, tylko w ciągu minionego roku roku odrobiliśmy ponad 300 milionów dolarów.

Osiągnięcie tego celu wymagać będzie pokonania kilku barier. Za najważniejszą uważany jest wciąż brak tożsamości produkowanych w naszym kraju mebli. Większość polskich producentów na zagranicznych rynkach wciąż nie występuje pod swoją marką, a klienci nie mają świadomości gdzie nabywane przez nich meble zostały wyprodukowane.

Obecnie podstawowymi rynkami zbytu polskich mebli są kraje europejskie. I choć polskie meble trafiają również na inne rynki, to w dużej mierze są one reeksportowane poprzez pośredników np. z Niemiec. Dalszy rozwój branży wymaga poszukiwania nowych, perspektywicznych rynków, co oznacza m.n. konieczność budowania własnych kanałów sprzedaży oraz nakładów na promocję własnych marek

Kolejnym elementem układanki jest dostępność i koszt siły roboczej. Obecnie odnotowuje się ciągły wzrost zatrudnienia i wynagrodzeń w branży meblarskiej i drzewnej, przy jednoczesnym spadku dostępności rąk chętnych do pracy. Firmy radzą sobie zatrudniając pracowników z Ukrainy czy egzotycznych krajów Azji oraz zwiększając wynagrodzenia i pakiety socjalne dla zatrudnionych. To stosunkowo nowa sytuacja dla pracodawców, którzy muszą zrozumieć, że skończyła się era taniego pracownika.

Zanik przewagi konkurencyjnej w postaci taniej siły roboczej sprawia, że polskie przedsiębiorstwa poszukują innych rozwiązań mogących pomóc im w światowej ekspansji. I choć w mediach wciąż możemy usłyszeć i przeczytać o Przemyśle 4.0, to w zdecydowanej większości przypadków polskie zakłady stoją przed wyzwaniem przemysłowej rewolucji 3.0, a więc automatyzacji produkcji na szeroką skalę. Jest to ogromne wyzwanie inwestycyjne, które stoi przed polskimi przedsiębiorcami.

Obserwując rynek meblarski nie można nie zauważyć innych dobrych tendencji jakie mają na nim miejsce. Coraz więcej producentów stawia na wysoką jakość swoich produktów, unikalne, nowoczesne wzornictwo oraz działania marketingowe.